Ένα κράμα αλουμινίου είναι ένα κράμα στο οποίο το αλουμίνιο (Al) είναι το κυρίαρχο μέταλλο. Τα τυπικά στοιχεία κράματος είναι χαλκός, μαγνήσιο, μαγγάνιο, πυρίτιο, κασσίτερος, νικέλιο και ψευδάργυρος. Υπάρχουν δύο κύριες ταξινομήσεις, δηλαδή κράματα χύτευσης και κράματα κατεργασμένα, και οι δύο χωρίζονται περαιτέρω στις κατηγορίες θερμότητας-θεραπεύσιμη και μη-θερμότητα-θεραπεύσιμη. Περίπου 85% του αλουμινίου χρησιμοποιείται για τα επεξεργασμένα προϊόντα, για παράδειγμα έλασμα πιάτων, φύλλων αλουμινίου και εξώθησης. Κόστος απόδοσης χυτών κραμάτων αλουμινίου-αποτελεσματικά προϊόντα λόγω του χαμηλού σημείου τήξης, αν και έχουν γενικά χαμηλότερες εκτατής δυνάμεις από τα επεξεργασμένα κράματα. Το σημαντικότερο σύστημα κραμάτων αλουμινίου χυτού είναι το Αλ–Ναι, ότανe τα υψηλά επίπεδα πυριτίου (4.0)–13%) συμβάλλουν στην παροχή καλών χαρακτηριστικών χύτευσης. Τα κράματα αλουμινίου χρησιμοποιούνται ευρέως στις δομές εφαρμοσμένης μηχανικής και τα συστατικά ότανe απαιτείται ελαφριά αντίσταση ή αντοχή στη διάβρωση.

Τα κράματα που αποτελούνται κυρίως από αλουμίνιο ήταν πολύ σημαντικά στην αεροδιαστημική κατασκευή από την εισαγωγή του μετάλλου-αεροσκάφος με δέρμα. Αλουμίνιο–Τα κράματα μαγνησίου είναι και τα δύο ελαφρύτερα από άλλα κράματα αλουμινίου και πολύ λιγότερο εύφλεκτα από άλλα κράματα που περιέχουν ένα πολύ υψηλό ποσοστό μαγνησίου.

Οι επιφάνειες κραμάτων αλουμινίου θα αναπτύξουν ένα λευκό, προστατευτικό στρώμα οξειδίου του αργιλίου εάν αφεθούν απροστάτευτοι από ανοδική οξείδωση και/ή σωστές διαδικασίες βαφής. Σε ένα υγρό περιβάλλον, η γαλβανική διάβρωση μπορεί να εμφανιστεί όταν ένα κράμα αλουμινίου τοποθετείται σε ηλεκτρική επαφή με άλλα μέταλλα με περισσότερες θετικές δυνατότητες διάβρωσης από το αλουμίνιο, και ένας ηλεκτρολύτης είναι παρών που επιτρέπει την ανταλλαγή ιόντων. Αναφέρεται ως διαφορετικός-διάβρωση μετάλλων, αυτή η διαδικασία μπορεί να εμφανιστεί ως απολέπιση ή ως διαγραχιακή διάβρωση. Τα κράματα αλουμινίου μπορούν να υποβληθούν σε ακατάλληλη θερμική επεξεργασία. Αυτό προκαλεί εσωτερικό διαχωρισμό στοιχείων, και το μέταλλο στη συνέχεια διαβρώνει από μέσα προς τα έξω.

Οι συνθέσεις κραμάτων αλουμινίου καταχωρούνται με τη ένωση αργιλίου. Πολλοί οργανισμοί δημοσιεύουν πιο συγκεκριμένα πρότυπα για την κατασκευή κραμάτων αλουμινίου, συμπεριλαμβανομένης της οργάνωσης προτύπων της Εταιρείας Μηχανικών Αυτοκινήτων, συγκεκριμένα των υποομάδων προτύπων αεροδιαστημικών προτύπων, και της Διεθνούς ASTM.

Μηχανική χρήση και ιδιότητες κραμάτων αλουμινίου

Κράματα αλουμινίου με ένα ευρύ φάσμα ιδιοτήτων χρησιμοποιούνται στις κατασκευές εφαρμοσμένης μηχανικής. Τα συστήματα κραμάτων ταξινομούνται με σύστημα αριθμών (ANSI) ή με ονόματα που υποδεικνύουν τα κύρια συστατικά κραμάτων τους (DIN και ISO). Η επιλογή του σωστού κράματος για μια δεδομένη εφαρμογή συνεπάγεται εκτιμήσεις της εκτατής δύναμης, της πυκνότητας, της ολκιμότητας, της μορφοποίησης, της εργασιμότητας, της συγκολλησιμότητας, και της αντίστασης διάβρωσης, για να αναφέρουμε μερικά. Τα κράματα αλουμινίου χρησιμοποιούνται εκτενώς στα αεροσκάφη λόγω της υψηλής αντοχής τους-σε-αναλογία βάρους. Από την άλλη πλευρά, το καθαρό μέταλλο αλουμινίου είναι πολύ μαλακό για τέτοιες χρήσεις και δεν έχει την υψηλή αντοχή εφελκυσμού που απαιτείται για τα αεροπλάνα και τα ελικόπτερα.